Kamerun Gelişmiş Bir Ülke mi? — Kıtanın Stratejik Planı ve Empatik Gülümsemesi
Bazı sorular vardır, soruldukları anda yüzünüzde istemsiz bir tebessüm belirir. “Kamerun gelişmiş bir ülke mi?” işte onlardan biri. Çünkü bu sorunun cevabı, sadece ekonomi tablolarında değil; insanların ruhunda, pazardaki kahkahalarda, futbol sahasındaki çim kokusunda gizlidir. Gelin bu konuyu biraz ciddiyetle, biraz kahkahayla, biraz da erkeklerin “stratejik analiz” merakıyla ve kadınların “hadi bir de duygusal tarafından bakalım” yaklaşımıyla masaya yatıralım.
Erkeklerin Kamerun Analizi: “Grafiğe Göre, İlerleme Var!”
Bir grup erkek düşünün — elinde kahve, gözünde Excel dosyası.
Kamerun’un gelişmişlik düzeyini tartışıyorlar.
“Bak kardeşim,” diyor biri, “GSYH kişi başına 1.700 dolar civarında. İmalat sektörü büyüyor, enerji yatırımları artıyor. Yani gelişiyor bu ülke, hem de stratejik şekilde!”
Diğeri hemen ekliyor:
“Evet ama altyapı yatırımlarında hala yolun başındalar. Mesela yollar… bazı köylerde hâlâ lastik patlayınca dua ediyorsun.”
Arka planda üçüncü biri, haritaya bakıp bilgece mırıldanıyor:
“Stratejik konumu mükemmel! Orta Afrika’da, Atlantik Okyanusu’na kıyısı var. Coğrafya dersinde ‘potansiyel ülke’ diye geçen tanım, Kamerun olabilir.”
Kısacası erkeklerin Kamerun değerlendirmesi, “yatırım fırsatları” ve “büyüme projeksiyonları” arasında dolaşıyor. Onlar için mesele, duygudan ziyade verimlilik meselesi. Hani şu meşhur cümle var ya:
“Duygusal olma, mantıklı ol.”
Kamerun’un ekonomik planlarını konuşurken tam olarak bu moda giriyorlar.
Kadınların Kamerun Yorumu: “Ama İnsanlar Ne Hissediyor?”
Şimdi sahneye kadınlar giriyor.
Ellerinde kahve değil, hikâyeler var.
Kamerun’un kadın girişimcilerini, pazardaki renkli kumaşları, çocukların neşesini anlatıyorlar.
Biri diyor ki:
“Ekonomik veriler tamam da, Kamerun’un insanları ne düşünüyor, ne hissediyor? Mutluluk da bir gelişmişlik göstergesi değil mi?”
İşte burada mizah devreye giriyor.
Kadınlar, erkeklerin çizdiği grafiklerin arasına biraz empati serpiyor.
Birinin aklına şu soru geliyor:
“Gelişmişlik sadece gökdelen sayısıysa, o zaman neden bazı metropoller bu kadar mutsuz?”
Bir başkası kahkahalarla ekliyor:
“Kamerun’da herkes dans ediyor, gülümsüyor. O zaman belki de gelişmişlik, kahkaha oranıyla ölçülmeli!”
Kamerun’un Gerçek Portresi: Futbol, Ritim ve Dayanışma
Ciddi konuşalım — evet, Kamerun henüz ekonomik anlamda “gelişmiş” kategorisinde değil.
Birleşmiş Milletler verilerine göre, orta gelirli ülkeler arasında yer alıyor.
Altyapı, sağlık, eğitim gibi alanlarda hâlâ önemli eksikler mevcut.
Ama gelişmişlik dediğimiz şey sadece betonarme binalar ve teknolojik cihazlarla mı ölçülür?
Kamerun’un en büyük gücü, dayanışma kültürü.
Topluluklar hâlinde yaşamak, paylaşmak, birlikte üretmek onlar için sıradan bir yaşam biçimi.
Üstelik futbol tutkusu, ülkeyi adeta birleştiren bir ruh hâli yaratıyor.
Samuel Eto’o gibi efsaneler sadece spor değil, bir umut hikayesi anlatıyor.
Bir düşünün:
Gelişmiş bir ülke, bazen refahın değil, ruhun göstergesidir.
Kamerun belki ekonomide zirvede değil, ama insan ilişkilerinde, dayanıklılıkta ve neşede birincilik iddiası var.
Mizahi Bir Gerçeklik: “Gelişmişlik Listeleri Bizi Yanıltıyor mu?”
Dünyada gelişmişlik ölçütleri hep aynı: gelir, üretim, teknoloji, eğitim…
Ama neden “insanların birbirine gülümseme oranı” yok bu listede?
Ya da “komşusuna yardım edenlerin oranı”?
Kamerun’u bu açıdan değerlendirdiğimizde tablo değişiyor.
Belki hâlâ asfalt yerine toprak yol var, ama o yolun sonunda paylaşılmış bir tabak yemek, içten bir selam var.
Bir köyde internet yok ama herkes birbirinin doğum gününü biliyor.
Şimdi söyleyin, hangisi daha “gelişmiş”?
Okuyuculara Bir Soru: Gelişmişlik Nedir Sizce?
Kamerun gelişmiş bir ülke mi?
Ekonomistlere göre “henüz değil.”
Ama hayata gülümseyenlere göre, “çoktan öyle.”
Sizce gelişmişlik; refah tablolarında mı, yoksa sabah kahvesini komşusuyla paylaşabilen bir kalpte mi ölçülür?
Yorumlarda kendi “gelişmişlik tanımınızı” yazın.
Belki de hep birlikte yeni bir kriter ekleriz:
Mutluluk Endeksi 2.0 — Kamerun Modeli!
Ve unutmayın, bazen en gelişmiş ülke, en samimi gülümsemenin atıldığı yerdir.